واو می شنود ومی گرید
بر کسی که ملائک آسمان بر او گریستند.......
واو به ما می نگرد در حالی که امیدی به یاری  ما نیست ما همان
دغل بازان کو فه ایم از پدر ومادری عجم..........
کاش ما مرده بودیم
تا ارواح پوچمان
نمک بر زخمهای تازه ی او نباشد.....
کاش سکوت هزاران سال خاک گور در حلق کردن!
بی مایگی ما در اقراربه ولایت مولایمان را در خود دفن کرده بود.....
لا اقل کاش از میان ما ناکسان
کسی بود که زمزمه لرزان او را بشنود:
          هل من ناصر ینصرنی؟
   و هل من معین یعیننی؟
نه مولای داغدارم امروز هم کسی نیست
که یاریت کند
ما همه ناکسیم
امروز هم همه عهد شکنیم
امروز هم شیطان
وعده ملک ری به ما داده
ما همه به جانبش روانیم
مسیر عشق ما از کربلا نمی گذرد......
ما ادعای عاشقی داریم
وتوهمی از وجودت را مدام می ستاییم
زبانها البته به کارند
وکامها همه شیرین
به برکت رزقی که به یمن شما به ما می رسد
 اما ما هم فرزندان تاریخ خیانتیم........امروز هم ذکر شما را با نفس های مسموم خود خاموش می کنند.
نه اینکه نامتان را نببرند
نه پسران عمروعاص امروز هم خوب میدانند ابو موسی زادگان عالم را
چگونه باید استحمار کرد.....
ما خام وخبیث مثل موشهای کور اوراق تاریخ را خوب جویده ایم بسیار اشک ریخته ایم
اما هرگز از هیجگاه روزگار برای خون خدا گریه نکرده ایم
اگر چنین بود آیا شما آن قدر کریم نیستید که اشکی که برای جدتان
 به گونه ای جاری شده پاک کنید؟
حا شا اشکی برای او نریختیم وگرنه دستهای شما را خدا برای پاک کردن
 اشک یتیمان خلق کرده........
وما یتیمان آل محمدیم (صلوات الله علیه)
به گفته خودتان چرا که امام زمانمان را نمی بینیم ونمی یابیم
نه در ظاهر ونه در بطن آلوده مان!
کاش به گمراهی عظیم ما رحم کنید
کاش ما اسیران لشکر عمر سعد رابه دست لطف خود آزاد کنید
        مارا حر کنید.........
تااین نیمه جان حقیر رافدایی یک مویه ی صبح گاهتان کنیم........
    به امید آمدنت نشسته ایم
تنها وبی پناه